In het Westen is Chinese gevechtskunst bekend geworden onder de benaming "Kung Fu", maar in China zelf wordt daarvoor meestal "Wushu" gebruikt. Wat is het verschil, en wat betekenen deze termen eigenlijk?
Wu = martiaal, krijgshaftig
Shu = kunst
Wushu = gevechtskunst
Kung Fu
Kung Fu is de benaming waaronder de Chinese gevechtskunst in het Westen bekend is geworden. Letterlijk betekent Kung Fu: vaardigheid of fysieke behendigheid. Dit begrip kan je echter op allerlei vaardigheden toepassen, bijv. op koken of timmeren.
Wushu
Een betere benaming voor de Chinese gevechtskunst is dan ook Wushu. Dit kan je vertalen als: krijgskunst, gevechtskunst of martiale kunst (martial arts). Onder de term Wushu vallen trouwens alle onderdelen van de Chinese gevechtskunst, variërend van Sanda (het Chinese vrijgevecht) tot meer interne gevechtskunsten als Taiji en Bagua.
Tegenwoordig worden de termen Kung Fu en Wushu min of meer als synoniem gebruikt.
Wel is er een verschil in toepassing:
- De term Kung Fu slaat meestal meer op de traditionele stijlen van de Chinese vechtkunst, zoals het zuid-chinese Hung Gar, de dierstijlen (bijv. aap, sprinkhaan, tijger, slang) of de dronkemansvorm.
- De term Wushu wordt iets vaker gebruikt voor de moderne, meer acrobatische gestandaardiseerde stijlen van de Volksrepubliek China. De Chinezen gebruiken zelf beide termen, maar officieel heet de Chinese gevechtskunst Wushu.
De traditionele Wushu-stijlen
De traditionele Wushu-stijlen benadrukken sterker dat gevechtskunst meer is dan een vaardigheid. Natuurlijk is gevechtskunst een vaardigheid in de zin dat het serieuze en toegewijde training vraagt om je er steeds verder in te perfectioneren. Maar de echte waarde van de Chinese gevechtskunst is meer dan alleen leren hoe je jezelf kunt verdedigen. In de traditionele training toont de leerling respect voor de leraar, voor zijn adviezen, en voor andere stijlen van gevechtskunst, want allen maken deel uit van China’s historische erfenis. En wat misschien wel het belangrijkst is: de beoefenaar leert zijn kennis en vaardigheid op een goede manier te gebruiken.
De moderne Wushu-stijlen
De moderne Wushu-stijlen zijn iets meer een sport. Ze zijn gericht op prestatie en technische trucjes, en legden daarbij tot voor kort het accent meer op acrobatische sprongen dan op de gevechtswaarde. De laatste jaren bestaat echter ook binnen de moderne stijlen de tendens om meer en meer op zoek te gaan naar de traditionele gevechtswaarde.
